اقتصاددان
-
داروی درمان تورم تولید است
تورم، مفهومی است که در زبان مردم به شکل «گرانی» بازتاب پیدا کرده است. این پدیده همواره ناشی از دو عامل کلان است: افزایش تقاضا یا کاهش عرضه. هر جا قیمت‌ها بالا می‌روند، یکی از این عوامل در کار است. به بیان دیگر یا مردم بیش از اندازه تقاضا دارند یا آنکه هزینه تولید افزایش و عرضه کاهش یافته است.
-
خسارت بزرگ در کمین اقتصاد ایران
امروز همه کشورهای حاشیه خلیج فارس نقشه راه مشخصی برای توسعه دارند؛ برنامه‌هایی که اغلب با افق‌هایی چون ۲۰۳۰، ۲۰۳۵ و حتی ۲۰۵۰ طراحی شده‌اند. این کشورها همزمان با تداوم بهره‌برداری از منابع سنتی خود یعنی نفت و گاز، گام‌های بلندی نیز در مسیر تنوع‌بخشی به اقتصاد و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر برداشته‌اند یعنی با دو بال سنت و نوگرایی پرواز می‌کنند.
-
زنجیره‌های گمشده
سرمایه‌گذاری نیازمند خوش‌بینی به آینده‌ای باثبات و کم‌ریسک است. بی‌ثباتی‌های داخلی (مدیریتی، سیاستی، تقنینی، سیاسی) و خارجی (تنش‌های منطقه‌ای و جهانی) مانع سرمایه‌گذاری شده و به فرار سرمایه یا فعالیت‌های غیرمولد منجر می‌شود. ایران به دلیل وابستگی به نفت، نیاز بیشتری به روابط باثبات خارجی دارد. دعوت از سرمایه‌گذاری خارجی بدون اصلاح ساختارهای ناکارآمد داخلی و حفظ سرمایه‌های موجود، غیرمنطقی است. همچنین، تکمیل زنجیره‌های صنایع بزرگ برای بهره‌مندی از ارزش افزوده و اشتغال ضروری است.
-
بحران ارزی و چالش‌های اقتصادی
با تشدید تحریم‌ها، ایران با چالش‌هایی مواجه خواهد شد، اما این مشکلات به شدت سال ۹۷ نخواهد بود. ممکن است میزان صادرات کاهش یابد و دسترسی به ارز محدودتر شود، که در نتیجه فشار بیشتری بر اقتصاد کشور و معیشت مردم وارد خواهد کرد.
-
چالش‌های حکمرانی مبتنی بر نفتی
در سال‌های اخیر، فرآیند بودجه‌ریزی در ایران پیچیده‌تر شده و مشکلات مالی دولت افزایش یافته است. از سال ۱۳۸۰ تاکنون، سهم مالیات‌ها از هزینه‌های جاری به حدود ۴۹ درصد رسیده و باقی هزینه‌ها از طریق فروش نفت تأمین شده است. این روند در سال ۱۳۹۱، همزمان با کاهش ۵۰ درصدی فروش نفت به دلیل تحریم‌ها، دولت را مجبور کرد برای جبران کسری بودجه از روش‌هایی مانند فروش شرکت‌های دولتی، برداشت از صندوق توسعه ملی و انتشار اوراق استفاده کند.