به گزارش ایراسین به نقل از اطلاعات، در حالیکه بیش از ۷۰ درصد گاز مصرفی کشور از میدان مشترک پارس جنوبی تأمین میشود، بررسیهای میدانی و دادههای رسمی سال ۱۴۰۴ نشان میدهد افت فشار در برخی فازهای این میدان به مرحلهای محسوس رسیده است. به گفته مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس، زمان برای واکنش و اجرای طرحهای فشارافزایی محدود است.
فشارافزایی چیست؟
فشارافزایی یا Wellhead Compression فرایندی است که با استفاده از کمپرسور و روشهای تزریق، گاز مخزن را با فشار کافی به سطح زمین و خطوط انتقال هدایت میکند. بدون این اقدام، حتی وجود ذخایر عظیم زیرزمینی نیز تضمینی برای تولید نخواهد بود. کارشناسان هشدار میدهند که در صورت تأخیر در اجرای پروژههای فشارافزایی، تولید روزانه گاز در پارس جنوبی طی پنج تا هفت سال آینده ممکن است تا ۲۵۰ میلیون مترمکعب کاهش یابد؛ معادل یکسوم تولید فعلی. این کاهش، بهطور مستقیم بر تأمین سوخت نیروگاهها اثر گذاشته و خطر خاموشیهای گسترده را افزایش میدهد.
حمیدرضا موسوی، کارشناس ارشد انرژی، در گفتوگو با مهر گفت: افت فشارگاز در پارس جنوبی یعنی افت توان تولید برق. کاهش تولید گاز از پارس جنوبی میتواند شبکه برق را با کمبود سوخت مواجه کند و این همان جرقهای است که خاموشیهای گسترده را شعلهور خواهد کرد.
به گفته وی کاهش تولید گاز، علاوه بر تهدید امنیت برق، زنجیرهای از پیامدهای اقتصادی و اجتماعی را به همراه دارد. صنایع بزرگ همچون فولاد و پتروشیمی با کاهش عرضه گاز روبهرو خواهند شد، تولید کاهش مییابد، اشتغال آسیب میبیند و فشار قیمتی بر بازار و مصرفکننده نهایی بیشتر خواهد شد. این سناریو میتواند نارضایتی اجتماعی و فشار تورمی شدید ایجاد کند.
او اظهار میکند: اگر امروزموضوع فشار افزایی را جدی نگیریم، فردا حتی با تزریق بودجه و تلاش فنی، ممکن است نتوانیم کاهش فشار را جبران کنیم. آن زمان، تعطیلی صنایع و نارضایتی اجتماعی دیگر فقط یک احتمال نخواهد بود، بلکه واقعیتی تلخ خواهد شد.
قطر جلوتر است
همزمان قطر شریک ایران در میدان مشترک با آغاز افت فشار، پروژههای مدرن فشارافزایی را راهاندازی کرده و توانسته علاوه بر حفظ ظرفیت تولید، جایگاه خود را در بازار جهانی گاز مایع تثبیت کند. مقایسه دو کشور نشان میدهد که تعلل ایران میتواند به معنای از دست دادن سهمی جدی از میدان باشد.
شرکت نفت و گاز پارس اجرای طرح عظیم فشارافزایی را بهعنوان مهمترین پروژه صنعت نفت آغاز کرده است. این طرح شامل ساخت ۱۴ سکوی فشارافزایی در قالب هفت هاب و با برآورد سرمایه ۱۷ میلیارد دلار اجرا خواهد شد. قراردادهای اصلی آن اسفندماه ۱۴۰۳ با چهار پیمانکار بزرگ داخلی امضا شد.
طبق برنامه، نخستین بهرهبرداری از این تأسیسات تا پایان سال ۱۴۰۷ انجام خواهد شد. با این حال، کارشناسان تأکید میکنند که با توجه به افزایش ناترازی گاز کشور، تسریع در اجرای پروژه و حمایت ملی همهجانبه ضروری است.
گفتنی است، پارس جنوبی شریان حیاتی انرژی ایران است. آینده برق، صنایع بزرگ و حتی زندگی روزمره خانوارها به تصمیماتی وابسته است که امروز درباره فشارافزایی در این میدان گرفته میشود. هر سال تأخیر، هزینهای جبرانناپذیر بر اقتصاد و امنیت انرژی کشور تحمیل خواهد کرد.
ارسال نظر