ایراسین

هزینه واقعی ساختمان‌های غیر بهینه؛

۹ میلیارد دلار اتلاف!

ساختمان‌های ایران سالانه میلیاردها دلار خسارت ناشی از اتلاف انرژی به اقتصاد و محیط زیست تحمیل می‌کنند؛ بحرانی که در سایه بی‌توجهی به استانداردها و نبود نظارت کارآمد، ابعاد آن هر روز گسترده‌تر می‌شود.

فاصله معنادار

شاخص‌های بین‌المللی ایمنی معادن، که نسبت حوادث به تناژ استخراج را می‌سنجند، نشان می‌دهند ایمنی معدن‌کاری در ایران با چالش‌های جدی مواجه است. تکرار حوادث مشابه حاکی از آن است که از رویدادهای گذشته درس گرفته نشده است. برای بهبود این وضعیت، باید برنامه‌ای جامع، علمی و سیستماتیک طراحی و اجرا شود تا ریشه مشکلات به‌درستی شناسایی و رفع شود.

دورنمای مبهم

در پی شتاب گرفتن مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا، بار دیگر بازار شایعات داغ شده و یکی از جنجالی‌ترین ادعاها، طرح موضوع سرمایه‌گذاری هزار میلیارد دلاری آمریکایی‌ها در ایران است؛ عددی حیرت‌انگیز که با واقعیت‌های اقتصاد ایران و رفتار سرمایه‌گذاران آمریکایی در تضاد است. درحالی‌که شرکت‌های چندملیتی آمریکا سرمایه‌های خود را عمدتادر مناطق باثبات، با مزایای مالیاتی و چارچوب‌های حقوقی امن متمرکز می‌کنند، به نظر می‌رسد ایران فعلا در این معادله جایی نداشته باشد.

هم‌راستایی نهادی

سرمایه‌گذاری در تولید، محرک اصلی رشد اقتصادی و رقابت‌پذیری کشور است و نیازمند حکمرانی مطلوب با الزامات نهادی، حقوقی، مالی و فناورانه است. سیاست‌های پایدار، شفافیت، تسهیل مقررات، تقویت حقوق مالکیت و توسعه زیرساخت‌ها نقش کلیدی در جذب سرمایه دارند. برای تحقق اهداف تولید در ۱۴۰۴، هم‌راستایی دولت و بخش‌خصوصی ضروری است. تدوین نقشه راه و برنامه‌ریزی هوشمند، با توجه به فناوری، محیط‌زیست و صادرات، زمینه‌ساز تاب‌آوری اقتصادی است.

بحرانی پنهان در سایه توسعه؛

فرسودگی عامل خاموشِ ناترازی

در حالی که بحران‌های روزمره اقتصادی، سیاسی و زیست‌محیطی تیتر یک خبرها شده‌اند، بحران پنهان فرسودگی زیرساخت‌ها، صنایع، خودروها و نظام آموزشی به آرامی پایه‌های توسعه کشور را تضعیف می‌کند. به گفته کارشناسان، فرسودگی سبب شده مصرف انرژی و آلودگی هوا از استانداردهای جهانی فاصله بگیرد، بهره‌وری پایین بیاید و کیفیت زندگی شهروندان تحت‌تأثیر قرار گیرد، به‌طوری که امروز بیش از ۴۰ درصد انرژی کشور در ساختمان‌های ناکارآمد مصرف و شبکه‌های فرسوده برق تا ۱۴ درصد انرژی را تلف می‌کنند. تداوم این روند، قدرت رقابت اقتصادی و امنیت زیست‌محیطی را به خطر می‌اندازد و نیازمند توجه فوری سیاست‌گذاران برای آغاز بازسازی و نوسازی زیرساخت‌های حیاتی کشور است.